یکی از روش های که برای رشد ارزش های اخلاقی دانش آموزان مطرح شده ، این است که یک بحران اخلاقی را بدون محدودیت از پیش تعیین شده به بحث بگذاریم.در این رویکرد، نقش معلم یا مربی یک نقش انتقادی است، معلم دانش آموزان را به مناظره کلامی تشویق می کند، بویژه طی مراحل اولیه گفت وگوی گروهی در همین فرایند بحث و مناظره گروهی، معلم باید قادر باشد تا براساس شناخت کاملی که از خصوصیات مراحل تحول اخلاقی کودکان دارد سطوح مختلف استدلال های اخلاقی را مستقر کند، معلم می تواند بر اساس ابهاماتی که در تعیین و تقسیم بندی دانش آموزان به مراحل اخلاقی در ذهن دارد سؤالات دیگری را برای آن دسته از دانش آموزانی که در وضعیت بینابینی و مبهمی قرار دارند، طرح کند تا با تصریح بیشتری به تراز استدلالی او بپردازند، نقش معلم یا مربی بسیار واجد اهمیت است، او نباید جلوتر از دانش آموزان گامی برداشته و یا استدلالی را پیش کشد، او فقط هدایتگر غیرمستقیم و تصریح کننده استدلال های کودکان برای بیان صحیح استدلال خودشان است.